Ignacy Łukasiewicz
Praca zbiorowa
Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2021
Ignacy Łukasiewicz nieodmiennie jest kojarzony jako konstruktor pierwszej lampy naftowej, ale jego najważniejszym wynalazkiem było opracowanie technologii destylacji nafty. Ta jednak była produktem nieznanym społeczeństwu, nie wiedziano, do czego miałaby być używana.
Opis:
Łukasiewicz od początku widział w niej surowiec służący oświetleniu. Do tego jednak potrzebne było urządzenie, które dawałoby światło biorące się ze spalania nafty. Wymyślił więc lampę naftową i zadbał, jak dzisiaj byśmy powiedzieli, o promocję nowego produktu. Jako surowiec wyjściowy potrzebna była ropa naftowa w dużych ilościach, Łukasiewicz zainteresował się więc jej wydobyciem, tworząc pierwszą kopalnię w Bóbrce. Przed nim nikt nie wydobywał i nie destylował ropy. W tym samym czasie, Amerykanie, zupełnie niezależnie, rozpoczynali wydobycie i destylowanie ropy w Pensylwanii. Tworzyło się imperium Standard Oil Johna Rockefellera. Jego wysłannicy pojawili się zresztą w Galicji, próbując kupić technologię rafinacji ropy. Łukasiewicz, owładnięty romantycznym zapałem upowszechnienia użytkowania produktów naftowych, za darmo wprowadził ich w tajniki działania swojej destylatorni. To dowód na to, iż mimo że był jednym z twórców kapitalizmu, całkowicie różnił się od bezwzględnych przemysłowców tej epoki. Prowadził akcje charytatywne, wspierał przedsięwzięcia religijne, ale przede wszystkim stworzył dla pracowników Kasę Bratniej Pomocy, która oferowała ubezpieczenie zdrowotne, dożywotnią rentę po wypadku i wreszcie emeryturę po zakończeniu pracy. Najbardziej jednak dziwi, że wszystkie te świadczenia otrzymywano za składkę w wysokości 3 proc zarobków. Łza się w oku kręci. Łukasiewicz w swoim dworku stale utrzymał grupę rezydentów, kombatantów walk o wolność pozbawionych środków do życia. A oprócz tego był posłem na Sejm Krajowy i stworzył stowarzyszenie polskich przemysłowców eksploatujących ropę naftową. Był człowiekiem licznych talentów i aktywności.
dodano: 2022-04-20