IŁ-2 Sturmovik: Cliffs of Dover

Maddox Games

Wydawca w Polsce: Ubisoft

ILIUSZYN LECI NAD LONDYN

Jeszcze nigdy w czasie wojen tak wielu nie zawdzięczało tak wiele, tak nielicznym – powiedział po zwycięstwie w powietrznej bitwie o Anglię brytyjski premier Winston Churchill o lotnikach z Royal Air Force (w tym także o polskich pilotach). Dzięki grze IŁ-2 Sturmovik: Cliffs of Dover możemy się poczuć jak myśliwcy z Dywizjonu 303: poznać smak zwycięstwa w podniebnych pojedynkach, lecz także przekonać się, jak trudna bywa droga do miana asa przestworzy.

IŁ-2 Sturmovik to popularna seria symulatorów lotniczych z drugiej wojny światowej. W tej odsłonie bierzemy udział w jednym z decydujących epizodów konfliktu - obronie Wysp Brytyjskich przed ofensywą niemieckiej Luftwaffe, która miała być wstępem do inwazji na lądzie. Twórcy gry oddali graczom do ręki ponad 30 rozmaitych samolotów będących na wyposażeniu obu stron. Można zatem usiąść za sterami sławnego sztukasa - nurkującego junkersa Ju-87, pościgać się z Niemcami na Spitfire Mk IIa czy stanąć oko w oko z jednym z najlepszych ówczesnych myśliwców niemieckich messerschmittem Bf.109E (silnik z wtryskiem paliwa daje jednak dużą przewagę)

Opis:

Gracz zaczyna jako młody, pełen zapału pilot hurricane’a 10 sierpnia 1940 roku. Już start z lotniska w okolicach Dover nie jest łatwy. I to nie tylko dlatego, że jest ono właśnie bombardowane przez niemieckie sztukasy. IŁ-2 Sturmovik: Cliffs of Dover jest bowiem bardzo realistyczną symulacją. Instrukcja do gry momentami bardziej przypomina skrypt konstruktora silników połączony z  podręcznikiem pilotażu. Niestety, aby w ogóle zacząć grać (nie mówiąc już o czerpaniu satysfakcji z dobrze wykonanych zadań bojowych), trzeba najpierw przyswoić sobie sporą dawkę wiedzy: gdzie jest iskrownik, jak używać hamulca aerodynamicznego, jak wykorzystać skok śmigła, co to jest bombenabwurfgerät...  Potem trzeba to wszystko zastosować w boju. Start i schowanie podwozia to drobiazg, bo w maksymalnym trybie realizmu ustalamy także opóźnienie dystrybutora bomb, kontrolujemy chłodnicę olejową (gdy z przedziurawionych przewodów zacznie nam tryskać olej na przednią szybę, możemy nie dostrzec przeciwnika). Do tego radionawigacja, wydawanie rozkazów, no i oczywiście sterowanie i strzelanie. Niezbędnych skrótów klawiszowych jest tak dużo, że autorzy zrezygnowali z domyślnego przypisywania większości z nich, zdając się na gracza. Ogarnięcie wszystkich czynności nie tylko wydaje się niemożliwe – ono jest niemożliwe, bo wprowadzono ogranicznik ilości działań wykonywanych naraz. Dla gracza to tylko wciśnięcie klawisza, ale w prawdziwym samolocie pilot ma tylko dwie ręce i trzymanie wolantu znacznie ogranicza jego możliwości manualne. Na szczęście dla początkujących, realizm lotu można dostosować do własnych potrzeb i umiejętności. Wyłączenie np. black-outu i red-outu wyeliminuje chwilowe utraty świadomości podczas dużych przeciążeń, możemy zapewnić sobie realistyczne strzelanie (wraz z drganiami i skończoną liczbą nabojów), a eliminacja opcji „kompleksowe zarządzanie silnikami” sprawi, że poczujemy się,  jakby ktoś nam rozwiązał ręce. Jak widać, gra jest szalenie skomplikowana i raczej nie wzbudzi zainteresowania niecierpliwych.

Jeśli chodzi o walory historyczne, trudno się do czegoś przyczepić. Wyrywkowe sprawdzenie kilku charakterystyk technicznych świetnie odwzorowanych w grze maszyn potwierdziło, że twórcy odrobili lekcje. Brakuje może dodatkowego przewodnika po sprzęcie, którym latamy, pozwalającego na przejrzenie i szybkie porównanie samolotów. Można też ponarzekać na niezbyt obszerne opisy misji, choć jak już sami znajdziemy się w powietrzu (ze wszystkimi wskaźnikami do ogarnięcia), i tak będzie liczył się tylko przeciwnik siedzący nam na ogonie.

IŁ-2 Sturmovik: Cliffs of Dover. Wymagania sprzętowe: procesor Intel Core i5 2.66 GHz, 4 GB RAM, karta grafiki 1 GB, 10 GB wolnego miejsca na twardym dysku, Windows XP/Vista/7. Producent: Maddox Games. Wydawca w Polsce: Ubisoft.

dodano: 2011-11-17